Z wielką przyjemnością informujemy, że zwyciężczynią konkursu literackiego Tadeusz Różewicz inspiruje została Maja Sikorska. Uczennica I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana III Sobieskiego w Wejherowie przesłała na konkurs wiersz „Ocalony”. I to właśnie ten utwór, zdaniem jury, zasługuje na wyjątkowe wyróżnienie. Jerzy Radziwiłowicz tak umotywował wybór wiersza „Ocalony”:
Szymon Hołownia z „zazdrością” podkreślił celność stwierdzenia: „na drobne rozmienić nienawiść w miłość ukrytą”.
II miejsce zajęła Julianna Zubek za pracę „Cela nr 20”. Laureatka jest uczennicą 158 Liceum Ogólnokształcącego im. Księżnej Izabeli Czartoryskiej w Warszawie. Pracę napisała pod kierunkiem Renaty Marcinkowskiej.
Agnieszka Uścińska tak oceniła opowiadanie: „Cela nr 20” – stanowi doskonałą kanwę dla scenariusza etiudy filmowej. To doskonale napisane opowiadanie, obrazowo ukazujące nam fascynujący świat baru, kawiarni i wyobraźni poety, który odbieramy niemal sensualnie. Czytelnik dotyka wnętrz, czuje zapach baru i słyszy dialogi bohaterów. Otwarta formuła 8 pozostawia czytelnikowi miejsce na obecność w tym dziele i rozszerzanie jego znaczeń. To coś co niezaprzeczalnie nawiązuje do twórczości Tadeusza Różewicza, którego poetycki duch unosi się nad „Celą nr 20”. Retro-Cela nr 20, która równocześnie może być współczesną „celą” ludzi poszukujących wyzwolenia to miejsce, które zawładnęło moją wyobraźnią, a jego Autor zdecydowanie zasłużył na wyróżnienie”.
III miejsce zajęła Zofia Ścigaj, uczennica Społecznego Liceum „Szkoła Myślenia Twórczego” w Zielonej Górze, za pracę „Oczyszczenie”, napisaną pod kierunkiem Alicji Niewiadomskiej.
Joanna Lisiewicz w swojej ocenie napisała: 
O tej pracy Paweł Lęcki napisał: „bogata intelektualność, funkcjonalnie wykorzystane odwołania do wielu utworów, dojrzały język, uniwersalność, swoboda w łączeniu z pozoru odległych od siebie tekstów, aktualność”.
Pozostałe miejsca zajęli:
IV – Paulina Graipel, Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Bartoszewskiego w Strzelcach Opolskich, za pracę „Z Różewicza”, pod kierunkiem Anny Rozmus
V – Adrianna Burno, Zespół Szkół nr 1 im. Bohaterów Westerplatte
w Garwolinie, za pracę „Wielkość nie boi się śmieszności”, pod kierunkiem Małgorzaty Wójcik-Wojciechowskiej
VI – Jakub Kloza, II Liceum Ogólnokształcącego im. Księżnej Anny z Sapiechów Jabłonowskiej w Białymstoku, za pracę „Poeta wobec współczesnego świata”, pod kierunkiem Marty Pawłowskiej-Banach
Fot. Jarosław Barański
Joanna Lisiewicz tak skomentowała wszystkie nadesłane prace:
„(…)proszę was
nie bójcie się samotności
nie bójcie się ciszy
nie bójcie się „nudy”
pamiętajcie
że milczenie jest wymowne
że nienawiść krzyczy ryczy
ujada i wyje
miłość uśmiecha się milczy
czeka na was (…)
/Tadeusz Różewicz, Odnaleźć samego siebie/
Jest dobrze. To była pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy, gdy zaczęłam czytać to, co napisali młodzi ludzie, zainspirowani czasami zaledwie kilkoma wierszami Poety. Jest dobrze. Młodego człowieka nie można do niczego zmusić, a już na pewno nie do czytania poezji czy własnej twórczej aktywności. Wielu młodych ludzi zdecydowało się nie tylko sięgnąć po twórczość Tadeusza Różewicza, ale też opowiedzieć o tym, co w niej znaleźli dla siebie, co przeżyli czytając, czego się nauczyli. Jest dobrze – mamy wrażliwą, odważną, bardzo zdolną młodzież, która – jak chciał Poeta – nie boi się samotności, ciszy i nudy. Potrafi się zatrzymać i odważnie przemówić. Gdyby Tadeusz Różewicz mógł przeczytać te teksty, na pewno by się po swojemu, serdecznie uśmiechnął. I myślę, że byłby to uśmiech zadowolenia. Tych kilkadziesiąt młodych, mądrych, odważnych głosów, znaczy więcej niż całe tomy naukowych analiz i krytycznych opracowań wziętych filologów. „Jego spokój jest nadzwyczajny, biorąc pod uwagę, że zwraca się do ludożerców” – pisze młody człowiek. I dodaje: „A co, jeśli świat jest poezją? Jeśli wbrew pozorom wszystko jest piękne, ekscytujące i godne uwagi?” Dobrze jest wiedzieć, że są wokół nas młodzi, którzy wierzą w piękno i chcą przyglądać się światu deklarując, że wszystko jest godne uwagi. Słuchajmy młodych. Mają oni bowiem na świat słuch doskonały, to bezcenne, że chcą się z nami tym, co widzą i słyszą dzielić”.
Znakomita aktorka Danuta Stenka uświetniła uroczystość interpretując wiersze Tadeusza Różewicza i nagrodzone prace. Podkreśliła, że było to dla niej wyjątkowe przeżycie, bo czytanie prac przy autorach jest bardzo trudne.
Jurorzy zwrócili uwagę na 14 prac.
Najkrótsza praca miała mniej niż stronę, najdłuższa (podobno po dość dużym skróceniu) 39.
Najwięcej prac – 5, przesłali uczniowie Publicznego Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Jarosławiu.
Dziękuję wszystkim Uczestnikom, przesyłam ukłony Nauczycielom, pod kierunkiem których pracowali uczniowie. Dziękuję, za poświęcony czas. Cieszę się, że napłynęło tak dużo prac. Kiedy tworzyłem regulamin pomyślałem, że jeśli wpłynie 5-8 prac, to będę się cieszył. A ja jestem w 7 niebie! Krzyczę z radości, że prace były różnorodne – Tadeusz Różewicz skutecznie zainspirował!
Gratuluję Laureatom!
Wielkie podziękowania dla wydawnictw: Warstwy i Znak za ufundowanie nagród książkowych.
Zapraszam niebawem do kolejnego konkursu.
Transmisja z uroczystości wręczenia nagród dostępna jest ▶️▶️▶️ tutaj
Tomasz Zimoch